| 18th May 2005 - 06:02:12 PM |
| 13583 : Fagbusters |
| I HAVE RETURNED, YOU VILE FUCKING SCUMBAGS. YOU'VE MANAGED TO OFFEND THE ALMIGHTY AGAIN... IT'S TIME TO TOSS YOUR SALADS WITH HELLFIRE AND BRIMSTONE. LET'S GET SOMETHING STRAIGHT... OR AS STRAIGHT AS IT CAN GET IN THIS PASTEL-COLORED EQUIVALENT OF A WEST HOLLYWOOD ANAL CUM DUMPSTER. THE DISGUSTING BEING KNOWN TO THE WORLD (OR AT LEAST THIS ANALLY DILATED ONE) AS "PRINCESS PEUSSIE", WAS ACTUALLY A THIRD-RATE NERD WHO DID TIME IN THE HALLWAYS OF BAYSIDE HIGH UNDER HIS CHRISTIAN NAME OF LESTER POSEY. AS NO CHILD WANTS TO GO THROUGH HIS PUBLIC EDUCATION EXPERIENCE WITH A NAME THAT HAS TEN BILLION POTENTIAL METHODS TO MOCK IT, YOUNG LESTER, WHO DESPITE HIS THIN, NERDY FRAME HAD VERY LITTLE INTELLIGENCE AND WIT TO SPEAK OF, DECIDED TO BESTOW UPON HIMSELF THE QUESTIONABLE CANONIZATION OF "PRINCE", AFTER HIS ALREADY MENTIONED LOVE OF PURPLE RAIN. AND LET US NOT FORGET THE SCENE IN PURPLE RAIN WHERE JEROME TOSSES A CRAZY BITCH INTO A DUMPSTER... A SCENE THAT NOW SCREAMS LIKE AN ANALLY-RAPED TODDLER OF IRONY. |
| 18th May 2005 - 06:20:03 PM |
| 13584 : Fagbusters |
| OBVIOUSLY, FAGGOTS, LESTER'S ATTEMPT TO COME UP WITH A SWEET NAME, AND THE ACCOMPANYING EYELINER AND ASCOTS, DIDN'T HAVE THEIR INTENDED RESULTS. THE BAYSIDE GANG, ONCE THEY FINALLY STOPPED LAUGHING AT "PRINCE'S" SWEET NEW NAME, BEGAN CALLING HIM "PRINCE POSEY", TO SUCH A DEGREE THAT ONE WONDERS IF BEING CALLED "MO-LESTER" WOULDN'T HAVE BEEN SUCH A BAD THING AFTER ALL... PRINCE POSEY TRIED TO FIGHT BACK... BUT BEING THAT HE HAD A SEVERE SPEECH IMPEDIMENT THAT MADE HIM SOUND LIKE SLOTH FROM THE GOONIES, THAT ROUTE OBVIOUSLY WASN'T GOING TO WORK... AND IT DIDN'T. ONE DAY, AS PRINCE POSEY WALKED DOWN THE HALLWAY AND SLATER WAS APPROACHING FROM THE OTHER DIRECTION, PRINCE, SEEING THE OBVIOUS SMIRK ON YOUNG A.C.'S FACE, STOPPED, FLIPPED SLATER THE DOUBLE BIRD, AND SCREAMED. "SLATER RULES FER FUCKING SURE!" THEN HE TURNED AROUND AND RAN FOR HIS LIFE... BUT SLATER CAUGHT HIM AND SLAPPED THE SHIT OUT OF HIM AND SET HIS ASCOT ON FIRE. MR. BELDING JUST WATCHED, ARMS CROSSED, AND LAUGHED THAT FAMOUS BELDING LAUGH. |
| 18th May 2005 - 06:31:18 PM |
| 13585 : Fagbusters |
| WHAT FOLLOWED WAS AN UNPRECEDENTED DELUGE OF ABUSE AND DEGRADATION, WHICH HAS YET TO BE MATCHED, EVEN BY WATCHING "SAVED BY THE BELL:THE NEW CLASS" IN ITS ENTIRETY. NATURALLY, THERE ARE MANY LEGENDS CONCERNING HIS CASTRATION AT THE HANDS OF HIS FELLOW BAYSIDE HIGH CLASSMATES AND THE SCHOOL'S FACULTY. THE FACTS WILL (HOPEFULLY) BE DEBATED BACK AND FORTH UNTIL THE END OF TIME. THIS ISN'T THAT STORY. BUT WHAT IS KNOWN IS THAT, FOLLOWING THE SEPARATION OF PRINCE'S "CHURCH AND STATE", HE LAY IN A POOL OF BLOOD (AND ASSUREDLY, OTHER THINGS), SURROUNDED BY A MASS OF HUMANITY, ALL LAUGHING AT HIS CATASTROPHE. ONE OF THEM BROKE FROM THE CROWD AND APPROACHED HIM, AND SPOKE. "PRINCE HAS A PUSSY! PRINCESS PUSSY!" AND THEN, IN A MOCKERY OF THE EX-PRINCE'S SPEECH IMPEDIMENT, THE STUDENT CURSED HIM WITH THE NAME HE WOULD FOREVER CARRY FROM THAT MOMENT. "PRIIINCEEEESS PEEEUUUSSSSIEEEEE!" THAT STUDENT'S NAME WAS KURT STEINBERG. THE END, FAGGOTS. PREPARE TO BURN. |
| 18th May 2005 - 07:22:09 PM |
| 13587 : Dner |
| I WELCOME BACK THE RETURN OF THE GREAT WHITE HOPE KNOWN AS FAGBUSTERS!!!! THERE IS ONLY ONE THING THAT CAN BRING THIS HOMOSEXUAL HELL INTO FULL SWING AND THATS THE RETURN OF KURT STEINBERG!!! WITH THE POWERS OF OX, DNER, FAGBUSTERS, AND HOPEFULLY KURT STEINBERG THIS GUESTBOOK WILL BE THE GAYEST WEBSITE ON THE PLANET!!! |
| 18th May 2005 - 09:25:03 PM |
| 13588 : ken |
| hi queer iwan to be ur friend |
| 18th May 2005 - 10:02:05 PM |
| 13589 : Chocha San, me japanese fuckie |
| There is a speck of light, almost like an insect that hovers behind the slave who lies still on the refrigerator and looking like a fairy in the dell. In an instant that speck of light transforms into a cum-glob. There is no sound, not even the sounds of men breathing as the sperm drop turns into a river. IT is a laughable sight even when Jesus Savior appears dressed as Aunt Gerry. NO, he is not dressed at all but appears in his nude shape like Mother Teresa. The River? Who the fuck is talking about a river?or the Pot you've been smoking while writing this story, Culo??? Only his body is human, his head is an elephant turd. No one dares to speak, or make a sound. The smudge is about to spread like Montezuma's revenge. No one is positive if this is a jizz-river, or a cattle-call, or a rat pile.....It is true, the Object, the being, the TURD, the spirit has materialized and smells like nothing on earth. |
| 18th May 2005 - 11:13:44 PM |
| 13590 : |
| burn in hell peussie!!!!! nice story fagbusters. i'm glad that steinberg gave peussie the nickname |
| 19th May 2005 - 01:03:21 AM |
| 13591 : |
| Peussie, remember that episode where Kurt Steinberg put Krazy Glue on your asshole to glue it shut after he had anally pounded you? That episode was playing at the S&M gay bar last week in West Hollywood. |
| 19th May 2005 - 03:46:27 AM |
| 13592 : Save Peace&Freedom |
| Drug/Casino/Dirty Sex Affirs/Fraud/Privatizatin/Provocation around the İncirlik and such dirtiness relaZional complex ** Turkish language version ** Uyuşturucu/Kumarhane Kerhane ilişkilerinin legalleştirilmesi endüstrisi/İncirlik bağlantılı özelleştirme güzelleştirmelerin kirli rantları ve tüm bu utanmazlık sürüsünü güden siyonal lobbylerin yatırımları-belgesel klipleri ** - EKONOMİDEN SORUMLU DEVLET ESKİ BAKANI MASUM TÜRKER, Bağımsız Ortadoğu tv redaktörlüğüne ŞOK EDEN AÇIKLAMALARDA BULUNDU - Klibin original adı ne? - Türkiye elden gidiyor - İlginç!.. İzleyelim! ** - IMF, bize kumarhane kapitalizmi uyguluyor. Kumarhane kapitalizminde size borç verirler, istemediğiniz kadar kredi açarlar. Çünkü amaçları malvarlığınıza el koymaktır. Sonunda tüm hesabınız biter ve hadi bakalım verin şu mallarınızı derler. Türkiye bu noktaya getirilmiştir AKP’nin altyapısını hazırlayan, planlayan güçler, o zaman Fazilet Partisi’nin kapatılmasından yanaydı. Ben bizzat şahit oldum. Cumhurbaşkanlığı süresinin 5 yıl daha uzatılması konusunda bir oylama yapılacaktı. Aynı pakette FP’nin kapatılmasını engelleyen bir madde vardı. Ancak şimdi AKP’de olan bazı FP’liler buna karşı çıktı. Ben o zaman sormuştum; “Yahu niye buna karşı çıkıyorsunuz. Bu düzenleme FP’nin kapatılmasını da engelleyecek” İsimleri bende saklı olan bir kaç arkadaş aynen şunu söylediler: “Biz FP’nin kapatılmasını istiyoruz. FP kapatılsın ki ayrılma ve kendi partimizi kurma gerekçemiz olsun. Yani FP kapatılınca herkes bağımsız kalacak ve biz de ayrı bir parti kurma şansı yakalayacağız” AKP’nin altyapısını hazırlama planlarının bir ayağı FP’nin kapatılmasıydı. İkinci ayak olarak ise bizim partimizi DSP’yi bölme planları devreye sokuldu. FP kapatılarak bölündü. Bizi de parti içinden bazılarının önü açılarak böldüler. - En fazla vurgun yapan en fazla ağlayandı - Doğru bir saptama!.. Yine belli bir plan çerçevesinde kriz çıkarıldı. Öyle ki TV ekranlarında bazı işadamları ceplerini çıkarıp ben fakirledim diye ağladılar. Oysa biz biliyoruz ki TV ekranlarında ceplerinin içini çıkarıp param yok diye bağıran o işadamları, krizde faizden ve döviz kurundaki artıştan dolayı en fazla parayı kazananlardı. Türkiye’yi kaosa götürecek yapı için bütün bunlar planlanmıştı. - İhracat da ithalat da hayali - Öyle!.. Şu anda Türkiye’de ihraç edilen malların önemli bir kısmı Çin malıdır. Çin’den alıp Türkiye üzerinden ihraç ediyorlar. Türkiye’nin ihracatı artmış gibi görünüyor. Ama Türkiye’de ihracatın önemli bir bölümü hayalidir. Kağıt üzerinde bir hayali ihracat var. Bu ihracat nasıl yapılıyor, yine hayali ithalat yaratılarak yapılıyor. Malı ithal ediyoruz ihracat için ithal ediyoruz ama mal aslında Türkiye’de satılıyor. Bunu yapanlar belli. Şimdi işin içine bazı siyasiler de karıştığı için önümüzdeki süreçte çok büyük yolsuzlukların ortaya çıktığı günlerle karşı karşıya kalacağız. - Bıyıklı yabancılar ve yolsuzluk ekonomisi - Aynısıyla, açığa çıkarıldığı üzere.... Türkiye’de asıl parayı kazananlar, büyük kısmı yabancı ya da bıyıklı yabancı dediğimiz spekülatörlerdir. Bıyıklı yabancılarda sıcak para Türklere aittir ama yabancılara aitmiş gibi görünür yurtdışından gelirken. Bunlar doları getirir, Türkiye’de bozdurduktan sora faize yatırır. Devlet tahviline yatırır, parasını götürene kadar da doların yükselmesine izin vermez. Aslında yaşanan yolsuzluk ekonomisidir. Sesin gür olmamasının nedeni de budur. Asıl sıkıntıyı yaşayan ve yolsuzluk ekonomisi yüzünden giderek daha da yoksullaşan kesimlerin medyada bu gerçekleri yazdırabilecek konumda olmamalarından kaynaklanıyor. Üst tabakanın keyfi bozulmadığı için ses çıkarmıyor. - Kumarhane kapitalizmi var - Hem de en kirlisinden, kan ve gözyaşı üstüne kurulu... Türkiye’de Kumarhane Kapitalizmi uygulanıyor. Aynen kumarcılar gibi önce cebinizdeki parayı bitirirler. Para bitince ne önemi var diyerek size borç verirler, istemediğiniz kadar kredi açarlar. İyice borçlandırırlar. Çünkü amaçları senin bütün malvarlığını ele geçirmektir. Sonra derler ki parayı öde. Tabii para yok. O zaman artık muhatabın papyonlu müdürler falan değil kumarhanenin bodygardları olur. Parayı ödeyemediğin için bütün mal varlığını elinden alırlar. Türkiye bu duruma getirilme noktasındadır. Bu yüzden bazı güçler Türkiye’nin dış ticaret açığı vermesini, cari işlem açığı vermesini çok büyük bir keyifle izliyorlar. Uluslararası finans kurumları çok büyük bir keyifle izliyorlar. - Satılıyoruz - Özetlemiş oldunuz!.. Daha yeni kabul edilen Stand By anlaşmasına göre Türkiye’nin taahhüt ettiği 26 tane KİT var. Türkiye Taş Kömürleri, Türkiye Şeker Fabrikaları, Türkiye Malzeme Ofisi, TEKEL, Devlet Demiryolları, Türk Telekom, BOTAŞ, TEDAŞ, Elektrik Üretim A.Ş. Eti Maden, ÇAYKUR, PETKİM , THY, TÜPRAŞ, TİGEM, Devlet Mahsulleri Ofisi. Bu KİT’lerin faiz dengelerini, finansmanlarını bütçe dışı fonlar adı altında bağlamış. IMF’ye bunların bir bölümünü özelleştirmeyi taahhüt ediyor. Yani bunları satacağım diyor. İşte kumarhane kapitalizminin sonucu budur. - Toprak satışı iştahları kabarttı - BOP'un en bombok kokan yanı böyle açığa çıktı... Toprak satışı meselesi de çok ilginçtir. Başbakan çıkıp övündü, 1 milyar 700 milyon dolar yatırım çektik dedi. Ama ekonomi bakanı yaptığı bir açıklamada bunun 1 milyar 200 milyon dolarının toprak alımı için gelen para olduğunu söylüyor. Dün bir kooperatifin yöneticisiyle konuştum. Didim’de bir kooperatif. Bugüne kadar ufak yazlıkların fiyatı 20 milyar liraymış. Bunu sevinerek anlatıyor. Dedi ki birden bire fiyatlar 2-3 katına çıktı. Şimdi bir yazlık 40-50 milyara gidiyor dedi. Ne oldu dedim. Kooperatifteki siteden iki ingiliz villa almış. İngilizler talip olmaya başlamış. Bu yüzden fiyatlar fırlamış. Sitedeki evleri İngilizlerin aldığını düşünün. Bir koloni yaşamı gibi ufak ufak koloniler oluşturmuş olur. Hatırlayın apartmanlara kilise açılmasını getiren yasa ilk etapta sanki apartmanlara mescit açılacakmış havasıyla getirildi. Bu dışarıdan dayatılmıştı. Ama hep apartman kiliseler açıldı. - Ekonomi Bakanı’nın IMF komplosu itirafı - İşte, artık gizli kapaklı yanı da kalmadı... Bizim hükümetimizde de ilk kuruluşta, 2000 yılında bütün medyadaki haberler, uluslararası kuruluşlar Türkiye’de ekonomi çok iyiye gidiyor diyorlardı. Oysa biz o zaman DSP içinde kurulan bir ekonomik heyet olarak Başbakan’a bir rapor sunduk. Kriz var dedik. Sayın Başbakan’a sunduk. Başbakan onlara sorduğunda onlar hayır diyorlardı, yok öyle bir şey. Sayın Başbakan kriz patlamadan hemen önce bizim önerimiz üzerine bu dalgalı kur sistemine geçilmesi gerektiğini söylediğinde, IMF Başkanı Fischer ‘hayır geçmeyin’ demişti. Bir süre sonra kriz patladı. Kriz patladıktan sonra aynı Fischer’den gelen teklif ne gariptir ki, dalgalı kura geçin oldu. Türkiye’de buna dikkat etmek lazım. Türkiye’deki ekonomiyi eğer yabancılar alkışlıyorsa oturup ciddi ciddi düşünmek lazım. Çünkü bu kumarhane kapitalizmidir. - Tarihte ilk kez kriz alttan yukarıya doğru - Evet!.. Daha önceki dönemlerde kriz üst düzey kesimlerde görülürdü. Bunların sesi çok gür çıktığı için bu krizler hemen topluma yayılırdı. Şu andaki krizde sesin çok gür ve hemen çıkmamasının nedeni tabandaki insanlar, yoksulluk sınırındaki insanlar. Yoksul üreten bir sistem. Ama bu kriz giderek aşağıdan yukarıya doğru yayılacak ve yukardakilere ulaşmasıyla krizin gürültüsü çıkacaktır. Bakın bu ilk kez oluyor. İlk kez kriz tabandan başlıyor ve yukarıya doğru çıkıyor. Önceden hep yukarıda başlar hızla aşağı yayılırdı. Ama tabandan yukarıya çıkan krizler çok daha tehlikelidir. Çünkü toplumsal olaylar çok yoğun yaşanır. - Erdemir, elden çıkarsa Suriye harekatında kullanılabilir! - USA&USrael mafyasının ve uşaklarının amaçladığı da o!.. Eğer bugün Erdemir’i kurmaya kalksanız 10 milyar dolar civarında para harcayıp yatırım yapmanız gerekiyor. Erdemir’e bağlı maden şirketi var, doğalgaz şirketi var. Bunların hepsini sattığınız zaman 2 milyar dolar fiyat biçileceği söyleniyor. Siz 1 milyar dolar verip hakim sermaye oluyorsunuz ve koskoca Erdemir’e sahip oluyorsunuz. Normalde 10 milyar dolar harcayıp kurabileceğiniz bir tesisi 1 milyar dolara ele geçiriyorsunuz. Öyle bir Erdemir ki tesisleri, limanları, askeri havaalanı da hazır. Yarımca, Ereğli ve İskenderun’da üç tane limanı var. Ereğli’de askeri havaalanı var. Siz Erdemir’i devrettiğiniz zaman bu üç limanı, askeri havalanını da devrediyorsunuz. Bunu niye ben özellikle dile getiriyorum. Çünkü Erdemirle ilgili el altından Haziran’ın 20’sine kadar tamamlanması gerektiğini Özelleştirme İdaresinden yayılan haberler söylüyor. Mesela İskenderun’daki liman. Erdemir’i kim ele geçirirse, İskenderun’daki limanı da ele geçirmiş olacak. İskenderun limanının önemini biliyorsunuz. Erdemir’i alan olası bir Suriye harekatında rahatlıkla kullanılabilecek, devlete ait olmayan bir limana sahip olmuş olacak. Dikkat edin Erdemir’in blok satış olarak özelleştirilmesi talebi İncirlik’le ilgili kararnamenin gündeme gelmesi ile birlikte ortaya atılmıştır. Bu niye ortaya atılıyor. Birileri el altından Türkiye’nin kontrolü, bilgisi olmadan Türkiye’nin topraklarını kullanırsa Türkiye için bu büyük bir sıkıntı olur. Burası yabancıların eline geçtiğinde limandan ne yüklenip ne indirildiğini nerden bileceğiz. Bunun aksini iddia ediyorlarsa Hükümet çıkıp açıklama yapıp limanlar bu özelleştirmeye dahil değildir desinler. ** Save Peace&Freedom Anti_Imperialism@yahoo.com |
| 19th May 2005 - 04:51:15 AM |
| 13593 : Halkların kardeşliğine özlem gönüllüleri |
| GENOCIDE on ARMENIANS ** - Ermeni soykırımı yeni soykırımlara suç ortaklığı ile gizlenmeye çalışılıyor… - Aynı kanıdayım!.. Pekiştirici belgesel ekranda... 24 Nisan günü nedeniyle Ermeni soykırımı tartışmaları gündemin odağına oturdu. Dışarıda Ermeni soykırımının resmi olarak tanınması için birçok ülkede başlatılan girişimler karşısında düzen cephesi topyekûn bir mücadele verdi. Sonuçta birçok ülke yönetimi tarafından Ermeni soykırımı resmen tanınırken bazıları da, son ana kadar meseleyi sıcak tutup akabinde orta yolcu bir tutumla geçiştirerek, konuyu gelecek yıl yeniden ısıtmak üzere şimdilik rafa kaldırdılar. Ermeni soykırımı konusu ülke gündemine her yıl olduğu gibi Türk dış politikasının geleneksel bir sorunu olarak geldi. Böyle olması sorunu, egemenler cephesinden şoven milliyetçi bir tarzda kullanım için uygun bir malzeme haline getirdi. Öyle ki, Ermeni soykırımı, benzer her sorunda olduğu gibi “dış güçlerin Türkiye'ye bölmek için kullandığı bir uydurma” olarak gösterilerek işin içinden çıkıldı. Meselenin bu biçimde açıklanması emekçilerin aklını çelmek için yeterliydi. Gerisi artık “milli dava”nın hakkından elbirliğiyle gelmeye kalıyordu. Bunu yapmak için ortada bir sıkıntı yoktu. Zira bir mesele “milli dava” haline getirilmişse aykırı sesler “vatan haini” olarak kodlanıp kolaylıkla devre dışı bırakılabilirdi, böyle de oldu. Meydan at sürmeye elverişli olunca düzen partileri, CHP başta olmak üzere, “milli dava”nın gönüllü neferleri olarak öne çıkıp mücadele ettiler. Sendikalar, üniversiteler, “bilim adamları”, medya vb. bu “milli seferberlik”te onları tamamladı ve yekpare bir koro halinde görevlerini yerine getirdiler. - Ama seferberlik halinde örgütlenen bu “milli dava”nın dış cephede pek bir ağırlığı ve değeri olmadı, olamazdı da. Zira şoven milliyetçilikte yarışan tüm düzen güçleri emperyalistlere kölece bağlı olduğundan, onların seslerine “dış güçler”in itibar etmesi eşyanın tabiatına aykırıdır. Nitekim sorunu malzeme olarak kullanan emperyalistler düzen cephesinin milliyetçi şoven çığlıklarına itibar etmedikleri gibi “belgelere dayalı kanıtlar”ına da en ufak bir alaka göstermediler. Sonuçta Ermeni soykırımını kullanarak ne elde etmek istiyorlarsa bir kez daha aldılar ve Ermeni soykırımı defterini gelecek 24 Nisan'da açmak üzere kapattılar. Hal böyle olunca “milli dava”nın şoven milliyetçi şahinlerine de çenelerini kapatmak düştü. - Büyük bir gürültü halinde koparılan inkarcı ırkçı şovenist kampanya, Bush'un “soykırım” sözcüğünü ağzına almamasıyla birden sönüverdi. “Milli dava” güya böylece hedefine ulaşmış oluyordu. Demek ki “tarihi gerçekler”, “Ermeni mezalimi” vb. hep Bush'un ağzından çıkacak birkaç söz içinmiş. Ama gün gibi açık ki Bush'un soykırımdan bahsetmemesi ancak sermaye iktidarının İncirlik'i USA'ya kayıtsız şartsız teslimiyle mümkün olmuştur. Ülke yönetenleri kapalı kapılar ardında yürütülen pazarlıklar ve meclisi göstermelik olsa dahi bilgilendirme ihtiyacı duymadan gizli bir hükümet kararnamesiyle böylesine kapsamlı bir USA&USrael uşaklığına imza atmışlardır. Yani bir yandan Ermeni soykırımını inkar ederken diğer yandan halkların kırımından sorumlu Yahudi yularlı AngloSaxon emperyalizminden bu inkarcı politikaya destek karşılığı yeni katliamlar için ona yataklık yapıldı. Bush'un ağzından çıkacak bir söz karşılığı ülke toprakları ABD'nin sınırsız hizmetine sunuldu. Elbette herhangi bir karşılık olmaksızın da efendilerine bu hizmeti sunmaktan kaçınmayacaklardı. Ama böylelikle en azından alış-veriş mizanseni kurularak görüntüyü kurtarmış oldular. - Aslında bu kadarı dahi Ermeni soykırımı konusunda ileri sürülen devlet tezlerinin yalana dayalı olduğunu göstermektedir. Madem tarihlerinde verilmeyecek hesap yoktu, madem Ermeni halk, savaş koşullarında zorunlu bir göç nedeniyle hastalıktan vb. kırıldı, öyleyse neden halklara karşı örgütlenen Amerikan saldırganlığının merkez üssü olmak pahasına tezlerinizden geri adım atıyorsunuz? Öyle ya doğru ve meşru olan için bu tür kirli pazarlıklara ne gerek var? Ama suçları sabit olduğundan emperyalist efendilerinin kucağında yeni suçlar işleyerek durumu kurtarmaya, birlikte tarihi insanlık suçlarını “halının altına” gizlemeye kalkıyorlar. - Bu kadarı şaşırtıcı olmadığı gibi yeni bir durum da değildir. Çünkü emperyalistlerin Ermeni soykırımına ilgileri asla ahlaki ve insani sorumluluk gibi gerekçelere dayalı değildir. Onlar bu gibi sorunları işbirlikçi uşaklarını terbiye etmek ve yola getirmek, daha fazla ödün koparmak amacıyla kullanmaktadırlar. Geçmişte başka şeyler, bugün İncirlik'in sınırsız kullanımını elde etmişlerdir ve gelecekte ise başka ödünleri masaya koyacaklardır. Sonuçta emperyalist-kapitalist düzen bu biçimde, bir sarmal halinde, insanlık suçlarını yeni insanlık suçlarıyla kapatarak, ama aşağılık ve ikiyüzlü ahlaki masallarla yoluna devam ediyor. - Ermeni soykırımı zaten emperyalistlerle kurulan benzer bir suç ortaklığının ürünü olmuştur. Zamanın Osmanlı yönetimi Sefared denilen devşirmelerin derin kontrolü altında her kanlı savaşın bir tarafı olurken gerici hesaplarını uygulama imkanı bulmuştur. Mason olmayanın yönetici olmasının ender bulıunduğu bir kanlı sirk olan TurCIA'da, Ermeni soykırımı işte bu hedefler doğrultusunda Anadolu'yu Türkleştirmek, Turancı sınırlara ulaşmanın önündeki engelleri temizlemek biçimindeki ırkçı düşüncelerin ürünü olmuştur. Osmanlı devleti Ermeni halkın kırımını, Alman emperyalizmine yaslanarak ve ondan aldığı destekle gerçekleştirmiştir. Bununla birlikte Ermeni halkın kırımı tümüyle planlı ve sistematik biçimde Osmanlı devleti tarafından merkezi olarak örgütlenmiştir. Osmanlı ordusu yanısıra, hapishanelerden bu iş için özel olarak salınan katiller MİT'in önceli olan Taşkilat-ı Mahsusa tarafından örgütlenerek bu kıyım için seferber edilmiştir. Sonuçta sadece savaş bölgesinde değil, ülkenin her köşesinde Ermeni halk, kadın-çocuk demeden toplanarak, ya toplu olarak vahşice katledilmiş ya da “tehcir” kararı sonrası Suriye yollarında sistematik olarak yokedilmiştir. Tarihsel araştırmalarla ortaya konduğu üzere bu dönemde katledilen Ermeniler'in sayısı 600 bin ile 1.5 milyon arasında değişmektedir. Elbette sayının 600 bin ya da 1.5 milyon olması bu vahşetin özünü değiştirmemektedir. Sözkonusu olan Osmanlı devletinin kardeş bir halkı gerici ve yayılmacı çıkarları uğruna sistematik biçimde katletmiş olmasıdır. - Bu noktada sermaye devletinin bugün şoven propagandasına malzeme yaptığı Ermeni örgütlerinin eylemlerine de değinmek gerekmektedir. Sermaye devletinin iddiası, Ermeni kıyımını, Ermeni çetelerinin Müslüman halka karşı düzenlediği katliamlar karşında yapılmış meşru bir savunma eylemi olduğudur. Ancak milliyetçi Ermeni örgütleri tarafından, özellikle Rus emperyalizminin yönlendirmesiyle yapılan bu tür eylemlerle soykırımı bir tutmak ve karşılaştırmak beyhude bir çabadır. Çünkü bir tarafta devlet tarafından bilinçli ve sistematik olarak bir halkın ülkedeki köklerini kurutmaya yönelik yapılan vahşi bir soykırım sözkonusudur. Diğer tarafta ise olduğu kadarıyla Ermeni milliyetçi örgütler tarafından gerçekleştirilen insan katliamları. Dolayısıyla durumu bu biçimde açıklamaya ve “onlar da bunu hakettiler” biçiminde meşrulaştırmaya kalkmak, tarihin gördüğü en büyük insanlık suçlarından birine arka çıkma arsızlığından başka bir şey değildir. - Emperyalizmin Ermeni soykırımındaki rolü ve sorumluluğu mason töneticilerin kontrolu ve entrikalarıyla sınırlı değildir. 1. emperyalist savaş sırasında rakip emperyalistler tarafından bu olay sistematik biçimde kullanılmıştır. Ancak ne zamanki emperyalist savaş sona ermiş ve Kemalist burjuva iktidar konumunu sağlamlaştırarak emperyalistlerin dümenine bağlanmış, işte o zaman Ermeni soykırımı “halının altına” itilmiş, unutulmaya terkedilmiştir. Öyle ki, Ariel SHARON tarihin en büyük soykırımlarından birine girişmeden hemen önce gizli bir toplantıda en yakın adamlarına şu konuşmayı yapmaktaydı: “Asıl hedefimiz Filistin'in nüfusunu azaltmak ve buraya Rusya'dan Ethiopia'dan import edilen Yahudi yerleşimcileri yerleştirmek... Tarihte de şunu görüyoruz: Cengiz Han amacına ulaşmak için milyonlarca kadın ve çocuğu öldürdü... Polonya asıllı ve Lehçe'yi konuşan kadın ve çocukları öldüreceksiniz. Hayat sahası ancak bu şekilde kazanılır. Ermeniler'in katledilmesinden sonra, bugün onların hiç sözünü eden var mı?” - Siyon emperyalizmini yeni ve daha kapsamlı bir soykırıma cesaretlendiren en önemli olgulardan biri demek ki rakip emperyalistlerin Ermeni soykırımını çıkarları gereği görmezden gelmeleri olmuştur. Sözü uzatmadan tüm bu söylenenleri şu basit gerçeğe bağlayabiliriz, emperyalistler, çıkarları gereği halkların soykırımdan geçirilmesinin sorumluluğunu taşıdıkları gibi, karşı duruyor göründükleri her durumda da bunu ancak gerici çıkarları ve yeni kırımlar uğruna yapmaktadırlar. Elbette bu gerçeğe ulaşmak için herhangi bir tarih bilgisine de ihtiyaç yoktur. ‘90'lı yıllarda Afrika'da yaşanan ve milyonları bulan insan kırımındaki emperyalistlerin rolü ve ikiyüzlülüğü bir yana, bugün Sudan'da, Filistin'de ve Irak'ta yaşanan insan kırımları ek bir açıklama olmaksızın bu gerçeğin güncel örnekleri durumundadır. Diğer taraftan bir kez daha belirtmek gerekir ki, Ermeni soykırımı sözkonusu olduğunda şoven milliyetçi kesilip ortalıkta gürleyenlerin bu sorunun gözardı edilmesi karşılığıda bizzat kendilerince de “soykırım” denilen Irak işgalinde emperyalistlerin dümenine bağlanması tam anlamıyla ibretlik bir durumdur. Bu ibretlik durum emperyalistlerin Ermeni soykırımını kullanması karşısında geçmişte onay verdikleri birçok katliamı (örneğin Fransa'nın Cez****'deki katliamları) gerisin geri muhataplarına hatırlatmalarında da bariz biçimde sırıtmaktadır. - Benzer her durumda olduğu gibi Ermeni soykırımı suçunun hesabını sormak ve failleri cezalandırmak ne emperyalistlerin ne de işbirlikçi iktidarların harcıdır. Çünkü “tencere dibin kara” misali hepsi egemenliklerini halkların kırımı ve en vahşisinden katledilmesine borçludurlar. Bugün de örneklerini yaşamakta olduğumuz bu barbarlık geleneğinden ne biri ne de öteki muaftır. Emperyalist-kapitalist düzen, halkların kırımı ve birbirlerine boğazlatılmasıyla ancak varlığını sürdürebilmektedir. İnsanın suya ihtiyacı neyse emperyalist-kapitalist barbarlığın halkların kanına duyduğu ihtiyaç da odur. Dolayısıyla halkların kırımının sorumluluğunu birlikte paylaşan ve her yeni gün yeni kırımlara imza atan emperyalistler ve işbirlikçilerinden geçmiş suçlarının hesabını sormalarını ve kabul etmelerini beklemek eşyanın tabiatına aykırıdır. Emperyalizmden ve işbirlikçi iktidarlardan işledikleri suçların hesabını sormak ancak emekçi halkların birleşik mücadelesinin harcı olabilir. Bunu sağlamanın yolu ise ancak, egemenlerin yaptığı gibi insanlık suçlarını unutarak ya da kirli pazarlıklara yedeklenerek değil, bu suçların sahibi iktidarı ve emperyalistleri yargılayarak açılabilir. Aksi halde kardeş halklar arasında ön yargıları bertaraf etmek mümkün olmayacağı gibi, egemenlerin halkları birbirine boğazlatmaya dönük yeni girişimlerinin önü de alınamaz. ** Dayanışma için katılım gösterebileceğiniz realist yoldaşlar/siteler/kaynak link listesi: http://www.gergindergi.net/component/option,com_akobook/Itemid,43/startpage,2/ ** Halk realitesi gönüllüleri halk_c@yahoo.com Email: halk_c@yahoo.com Website: http://www.gergindergi.net/component/option,com_akobook/Itemid,43/startpage,2/ http://www.ipeksenoglu.com/cgi-bin/guestbook/guestbook.cgi http://www.network54.com/Forum/thread?forumid=209399&messageid=1107361111&lp=1107361111 http://www.sip-network.de/cgi-bin/gb/guestbook?anzeigen=VfB&id=10240&wer=INITIATIVE+de+la+INTERNATIONALE http://www.gottfriedhelnwein.ie/kontakt/gaestebuch/page_1_2005-2005t591.html http://55716.guestbook.onetwomax.de/ http://www.centralasia.kz/cgi-bin/gben/gb.cgi http://istanbul.indymedia.org/news/2005/02/19483.php http://globalguest.com/gb2/CEMAKAS/guestbook.html http://www.pankobirlik.com.tr/modules.php http://boiteaoutils.webdonline.com/fr/services/forums/message.asp?id=415670&msgid=4069441&poster=0&ok=0 http://f23.parsimony.net/forum53543/messages/10491.htm http://www.watson-trant.com/index.php?option=com_akobook&Itemid=64 http://www.gencliginsesi.net/modules.php?name=News&file=article&sid=657 http://www.hurgokbayrak.com/guestbook/index.php http://www.golhisar.com/guestbook/guestbook.php?act=show http://two.guestbook.de/gb.cgi?gid=69912&prot=& http://pub30.bravenet.com/guestbook/2573747484 http://www.kalfaoglu.com/cgi-bin/guestbook.cgi http://www.herseynet.com/pano/pano.php http://www.holywar.org/CART151.gif ** Halkların kardeşliğine özlem gönüllüleri arm-to-arm_forMassacredArmenians@yahoo.com |
| 19th May 2005 - 08:27:19 AM |
| 13594 : Negro Slayer |
| A nigger is worth less than a small black turd forgotten in a clogged toilet... FUCK THE NIGGERS, every dead nigger is a step in the right direction for the human race. |
| 19th May 2005 - 10:14:26 AM |
| 13595 : Imperialist Fascist BUTT BANGER from TURKEY |
| I see this shit hole of a web site is still less than toilet paper and that Kurt Shithead hasn't a clue what to do about it but let these turkish cumslurpers add shit. PEUSSIE RULES AND DON'T FORGET IT OR I'LL KICK YOUR FUCKING LITTLE NUTS DOWN YOUR THROATS, YOU SIMPLETONS. you got problems with that? TURDS???? well here's something I wish on all of you::::::::::::::::::: GRACKLE BIRDS ATTACK HOUSTON HOUSTON - Like a scene from the horror movie "The Birds," large black grackles are swooping down on downtown Houston and attacking people's heads, hair, arms, knees and backs. Authorities closed off a sidewalk after the aggressive birds, which can have 3-foot wingspans, flew out of magnolia trees Monday in front of the County Administration Building, 'dive-bombing' lawyers, shop keepers, those waiting for a bus'. Two larger birds attacked a taxi waiting for a green light, according to Serena Vazquez, secretary. "They were just going crazy," said constable Wilbert Jue, who works at the building. "They were attacking everybody that walked by, not only ripping clothes apart and leaving bloody skin abrasions, but covering many pedestrians with fecal matter." The grackles zeroed in on a lawyer who shooed a bird away before he tripped and injured his face, Jue said. The lawyer was treated for several cuts and later stated "I thought this was some conceptual art work until a grackle covered me with kaka, and when I fell to the ground, these birds then made off with my sun glasses". It appears that the birds are protecting their offspring. On Monday a young grackle had fallen out of its nest and adult birds attacked people who got too close, Jue said. "We feel that the only remaining thing to do is cut the trees down and hope that these birds move some other place; our last resort is to poison them which is not a bad idea". Another bird attacked a deputy county clerk. This person, name withheld, was in shock over the sudden event and plans not to return to work until the birds are removed. "They just ruined my day. Since these attacks, my hands have been scraped when I fell to the sidewalk, and my bladder is terribly weak". "I hit him with a bottle of beer," said Sylvia Velasquez. "The other birds came from the trees, and one attacked my blouse, ripping it and my bra, and on my back are now large bruises." Two women came to help her after she fell to the ground, and the birds attacked them as well tearing at their hair, covering them with fecal matter, and leaving torn pieces from their dresses and blouses . The group escaped by running into the building and calling the police for help. "This is a very Hitchcock kind of story. Very Tippi Hedren, who according to police was attacked by birds because her hair dye job left her dark roots exposed and smelling of peroxide, which annoys birds" said downtown worker Laura Aranda Smith, referring to one of the stars of Alfred Hitchcock's movie "The Birds." |
| 19th May 2005 - 10:28:19 AM |
| 13596 : Marcus |
| Looks like this post got it twice. I just hope some of you guys read this one, short for me, but I want you to know that my son and I have been jelqing now for awhile and we've developed what our doc refers to as "testicle ramifications" which according to him means either we should take a longer pause between edging and getting off, or try it more frequently. I didnt' tell him that I've been edging and jelqing with my own son as he might find that peculiar, and I certainly haven't mentioned the use of ropes or dildos (that aneros is a powerhouse of FUN) for deeper and more intense pleasures. I'd recommend all of these types of equipment for these workouts, but if the penis doesn't get any larger from jelqing, then at least you've managed to release tension from yourself and son IF that's the case. Watch the nut pain....and then continue. It's well worth the effort. PS: Geez, that stuff with the pasta wrapped around the nuts and letting it dry is A NEW ONE FOR ME! Should give it a try soon. Signature: Marcus, hoping to hear from you guys, particularily those who will be graduating from the ACADEMY OF JELQING there in Chestnut Hill in two weeks. Congratulations, Guys; how did you survive those final tests? |
| 19th May 2005 - 10:38:02 AM |
| 13597 : SCREECH MAMA GOIN NUTS |
| May 19th, 2005 1:39 am Eco-warriors are 'US terror risk' BBC tactics Eco-terrorism has become a serious US domestic security threat, a senior FBI official has told a Senate committee. Counter-terrorism expert John Lewis said groups like the Earth Liberation Front and Animal Liberation Front were now a law enforcement priority. The threat posed by environmental and animal rights activists was serious and widely underestimated, he said. He said eco-warriors committed 1,200 criminal acts between 1990 and 2004 causing millions of dollars of damage. 'New violent tactics' "Extremists have used arson, bombings, theft, animal releases, vandalism and office takeovers to achieve their goals," said Mr Lewis, the FBI's counter-terrorism deputy assistant director. "Investigating and preventing animal rights extremism and eco-terrorism is one of the FBI's highest domestic priorities," he told the Senate committee on environment and public works. He said groups such as the Animal Liberation Front (ALF), the Earth Liberation Front (ELF) and Stop Huntingdon Animal Cruelty (SHAC) were "way out in front" in terms of damage and number of crimes. "There is nothing else going on in this country over the last several years that is racking up the high number of violent crimes and terrorist actions," Mr Lewis said. "We have seen an escalation in violent rhetoric and tactics. Attacks are also growing in frequency and size." Mr Lewis said the FBI was committed "to bring to justice those who commit crime in the name of animal or environmental rights". Committee chairman James Inhofe said he hoped to examine more closely the groups' financing from mainstream sources not implicated in the violence. "Just like al-Qaeda or any other terrorist organisation, ELF and ALF cannot accomplish their goals without money, membership and the media," Mr Inhofe said. |
| 19th May 2005 - 12:18:52 PM |
| 13598 : jakson donny |
| do not impossible world mason leader people wosh you size |
| 19th May 2005 - 12:44:07 PM |
| 13599 : Merpa Sledra-Johnson |
| To jakson donny, YOU are fucking right on target, girl. HEY SEE YOU OUT AT THE DUMPSTER WHERE DUSTIN actually doesn't exist except in the mind of someone as stupid as fagbusters, kurt steinbug, and Shrimper. TKA OFF..or TAKE off, shitbrains. I do understand the concern of the Philadelphia Cathedral in this matter of property destruction caused by those Catholics (clearly an indication that the world will be presented with its first nazi POPE) and culture mongers presenting a Luthern composer's work in the form of a mass. Margaret Wilson, Principal of the Philadelphia Episcopal Forum will indeed look into this matter (this falls into her juristiction) and send out "notices". She firmly believes that whomever cut the fire-alarm wires is the same person who caused that boy to have his clothes stolen and pushed down, to have drugged that other young man who vommitted throughout the Philly Cathedral and then evacuated at all 'ends' in the Cathedral parking lot. THIS must NOT continue. In the Name of Our Lord Jesus Christ! Do we, church going folk, need more examples as to WHY this Philly Cathedral must not be RENTED OUT to hoodlums, drug and alcohol abusers, and degenerates who visit dens of sexual iniquity or write perverse notes in their hymnal scores? I think not. WE think not. Please forgive this 'forward' email but I am extremely concerned, and believe that one responsible for this happens to be a member of the Philadelphia Cathedral Congregation. |
| 19th May 2005 - 01:26:31 PM |
| 13600 : Dner |
| Negro Slayer? Sid Silver? |
| 19th May 2005 - 02:16:08 PM |
| 13601 : Saddam |
| All your mothers are W H O R E S !... :) |
| 19th May 2005 - 02:16:59 PM |
| 13602 : Mary Mount, sec to Goddess PEUSSIE |
| I used to work at the Gap, and during my breaks I would pretend to be trying on clothes, including panties and bras in the men's section. I'd get completely naked in a fitting room, sit on the bench and masturbate in front of the mirror, working my prick like a mad man. It was hot to see me jerk myself off, my big balls bouncing as I yanked my cock up and down steadily with my left hand. Hearing the voices of the dudes around me also getting off, or fucking another partner , in only their little rooms would make me cum all over the mirror, the floor, and the bench. Then for lunch I'd lick it all off. I would clean up my load with my tongue, then wipe my face on the bras and panties and put them back out there for sale. It was great fun. I remember one time, making so much noise just trying to get off that some guy in the next changing room knocked on my door, came in and gave me a very intense and painful blowjob with his teeth. I wanted him to continue but the pain was horrible. When I shot in his mouth, he began to vomit all over everything including me, the bra and panties and himself. I got outta there fast, and never returned to work. |
| 19th May 2005 - 02:29:21 PM |
| 13603 : BigFatFilthyTrollingBitch |
| FuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYouFuckYou |